بسیاری از مناطق جنگلی بزرگ ، سالانه به طور عمده برای کشاورزی در مقیاس گسترده ، تخریب می شوند. مناطق تنوع زیستی برای کشاورزی و دامداری آزاد است.

داده های WWF نشان می دهد که تنها 29 نقطه داغ در آمریکای جنوبی ، آفریقا و آسیای جنوب شرقی 50٪ از کل جنگل زدایی در سراسر جهان را تشکیل می دهد. به طور خاص ، جنگل های آمازون و سرادو در برزیل ، جنگل های آمازون در بولیوی ، جنگل های پاراگوئه ، آرژانتین ، ماداگاسکار ، مالزی یا مناطق سوماترا و بورنئو در اندونزی بیشترین تأثیر را در تخریب گورا دارند.

در سال 2019 ، هیئت بین دولتی تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (IPCC) گزارش مهمی را منتشر کرد که در آن مجموعه ای از عواقب جنگل زدایی برای استفاده از زمین را تشریح کرده است. در همین حال ، کمیسیون تنوع بیولوژیکی سازمان ملل اعلام کرد که 75 درصد از اراضی جهان به دلیل فعالیتهای انسانی به شدت تخریب می شود.

WWF از جامعه جهانی می خواهد که از استفاده از محصولات جنگل زدایی جلوگیری کند و از دولت ها می خواهد حقوق و منافع مردم بومی را تضمین کنند و از مناطق تنوع زیستی محافظت کنند.

فران ریموند پرایس ، محقق جنگلداری سازمان ملل ، گفت: جنگل زدایی می تواند با بیماری های مشترک انسان و دام مانند اپیدمی COVID-19 عفونت های حاد تنفسی مرتبط باشد.

به گفته خانم پرایس ، هنگامی که جنگل باریک است ، گونه های حیات وحش تمایل به یافتن زیستگاه های جدید دارند. این امر احتمال ابتلا به بیماری های جدید عفونی را به ویژه در جنگل های گرمسیری که به شدت آسیب دیده اند ، افزایش می دهد.

جنگل ها به عنوان “ریه های سبز” زمین عمل می کنند ، که در آن خاک و گیاهان حدود یک سوم انتشار CO2 را جذب می کنند. با این حال ، اکنون جنگل زدایی به طور جدی تنوع زیستی زمین را تهدید می کند.