در حالی که کشورها برای بازیابی از خسارت اقتصادی ناشی از بیماری همه گیر COVID-19 تلاش می کنند ، صندوق بین المللی پول در حال بررسی اختصاص SDR ها ، دارایی های ذخیره بین المللی است تا به دولت ها کمک کند از ذخایر خود محافظت کنند. . گروه کشورهای پیشرفته صنعتی جهان (G7) و گروه کشورهای برجسته و پیشرفته جهان (G20) این پیشنهاد را تأیید کردند.

کریستالینا جورجیوا ، مدیر عامل صندوق بین المللی پول گفت که پیشنهاد فوق را برای توزیع SDR – بزرگترین پیشنهاد در تاریخ 77 ساله صندوق بین المللی پول – به شورای حکومتی متشکل از نمایندگان کشورهای عضو ارائه خواهد داد. وی این توزیع SDR را “تقویت کننده” برای جهان توصیف کرد و به افزایش نقدینگی و ذخایر مالی همه کشورهای عضو ، ایجاد اطمینان و افزایش انعطاف پذیری کمک کرد. بهبود و ثبات اقتصاد جهانی. به گفته خانم جورجیوا ، این حرکت تأثیر مثبتی بر روی تمام کشورهای عضو صندوق بین المللی پول خواهد داشت و به کشورهای آسیب پذیر به ویژه در تقویت توانایی پاسخگویی به بحران همه گیر COVID-19 کمک خواهد کرد. خانم جورجیوا همچنین گفت که در ماه های آینده صندوق بین المللی پول به طور فعال با کشورهای عضو گفتگو خواهد کرد تا “گزینه های احتمالی کشورهای ثروتمندتر را برای انتقال داوطلبانه SDR به کشورهای فقیر و آسیب پذیر شناسایی کند.”

در اوایل روز ، مدیرکل جورجیاوا در اجلاس ابتکار سه دریا در صوفیا ، پایتخت بلغارستان سخنرانی کرد و تأکید کرد که صندوق بین المللی پول قصد دارد 650 میلیارد دلار به مکانیزم SDR اختصاص دهد. کمک به “پمپ” پول بیشتر به ذخایر مالی همه کشورهای عضو بسیار مهم است تا این کشورها بتوانند اقدامات مالی را برای بازیابی اقتصاد انجام دهند.

طبق برنامه ریزی های انجام شده ، در جلسه 10-11 ژوئیه ، وزرای دارایی G20 و رئیسان بانک مرکزی در مورد مکانیزم های کمک به SDR به کشورهای کم درآمد و همچنین برخی از کشورهای آسیب پذیر و با درآمد متوسط.

SDR در سال 1969 متولد شد و واحد پول رایج صندوق بین المللی پول است که در روابط اعتباری بین صندوق و کشورهای عضو یا بین کشورها استفاده می شود. این وسیله نقلیه به هر ارز موجود در سبد قابل تبدیل است – دلار آمریکا ، یورو ، ین ، پوند استرلینگ و یوان – برای تأمین نیازهای تراز پرداخت کشورهای عضو. صندوق بین المللی پول از SDR به عنوان پایه وام های اضطراری خود استفاده می کند.

تخصیص SDR جدید ، در صورت موثر بودن ، مشابه ارائه خطوط اعتباری به کشورها است. دولتها به سادگی باید SDR اختصاص داده شده را بدون هزینه در ذخایر خود قرار دهند. این بدان معناست که این کشورها مجبور به پرداخت سود این وجوه نخواهند بود و یا می توانند آنها را تصفیه کنند. SDR با توجه به اندازه اقتصاد یک کشور و سهم آن در ذخایر صندوق بین المللی پول توزیع می شود ، به این ترتیب کشورهای ثروتمندتر دریافت بیشتری می کنند. با این وجود کشورهای ثروتمندی که به این منابع مالی احتیاج ندارند می توانند آن را به کشورهای فقیرتر منتقل کنند.

توزیع SDR بسیار نادر است ، اخیراً در طی بحران مالی و اقتصادی جهانی در سال 2009 ، و بالغ بر 250 میلیارد دلار است.